Journalistieke wetten worden getart in publiek debat over biomassa
Persbericht, 13 november 2024
“Biomassa voor energie: een goed idee?” Daarover ging het Tijdschrift Milieu[1] (nr. 4, 2024). Doel was om de meest prominente voor- en tegenstanders aan het woord te laten. Voor de laatste categorie werden dr. Fenna Swart, drs. Maarten Visschers(Comité Schone Lucht)[2], prof. Louise Vet en prof. Martijn Katan, uitgenodigd. Na verschijning van het tijdschrift komt er een verrassing uit de hoge hoed. Met de kritische auteurs wordt afgerekend. Bal én man worden niet gespaard.
Betreffende auteurs, die kritisch zijn over biomassa & beccs, worden onderuit gehaald door Jan Paul van Soest (tevens voorzitter Redactieraad van Tijdschrift Milieu) en Martin Junginger, hoogleraar Biobased Economy, beiden uitgesproken pleitbezorgers van biomassa, in hetzelfde themanummer[3]. Hierbij worden de auteurs in diskrediet gebracht. Opmerkelijk en tegen alle journalistieke afspraken in van hoor en wederhoor. Zonder overleg of afstemming met de uitgenodigde auteurs worden zij en hun artikelen beoordeeld als feitelijk onjuist, ongenuanceerd en agenderend[4], ten faveure van hun eigen artikelen[5].
Wederhoor
Na protest en op uitdrukkelijk verzoek van Swart, Visschers, Vet & Katan, wordt hen de ruimte geboden te reageren in het volgende nummer van Tijdschrift Milieu (nr.5, 2024). Het artikel is zowel via de link als hieronder te lezen.
Lobby viert hoogtij
De belangenstrijd over biomassa, zoals hier geschetst, toont volgens Comité Schone Lucht, ‘een politiek greenwash festival.’ Overheden en bedrijven zoals RWE beweren het milieu te beschermen, terwijl ze het blijven beschadigen met biomassa en beccs. Ze maken beloftes verpakt in politieke slagzinnen zoals ‘act now!’ of ‘CO2 stofzuigers voor een duurzaam klimaat’. Alles om zo groen mogelijk te ogen, zonder al te groen te hoeven zijn. Naast het greenwashen speelt ook de lobby een grote rol. Dit is extra verontrustend als naast wetenschappelijke adviesorganen ook pers en media betrokken zijn zoals bijvoorbeeld gebeurde in 2020 met het grote biomassarapport van het PBL en onlangs in een aflevering van Nieuwsuur waarbij biomassa in het rijtje van ‘meest innovatieve oplossingen’ wordt gezet. Nieuwsuur, een nieuwsprogramma bij een publieke omroep die tot taak heeft media-aanbod voor landelijke publieke mediadienst te verzorgen en volgens eigen zeggen ‘onafhankelijk, onpartijdig en ongebonden achtergronden bij het nieuws’ brengt, laat hiermee de agenda bepalen door industriële en commerciële belangen?
[1] ‘hét’ volgens eigen zeggen: ‘kennis- en relatienetwerk voor milieuprofessionals’ dat ‘zich inzet voor de gehele beroepsgroep’;
[2] In het kritische artikel van Swart & Visschers worden de belangrijkste bezwaren van energie uit houtige biomassa kort toegelicht. Het gaat om respectievelijk: CO2-schuld; bosdegradatie en verlies biodiversiteit; en luchtverontreiniging. Vervolgens wordt ingegaan op de huidige politieke situatie en voorstellen vanuit de energiesector voor voortzetting van gebruik van biomassa-energie in combinatie met koolstofafvang en -opslag (BECCS). Het artikel eindigt met beleidsaanbevelingen waaronder: biomassa-energie niet te classificeren als hernieuwbare energie en per onmiddellijk te stoppen met de stimuleringsmaatregelen (SDE) voor houtige biomassa voor energie. Het artikel is feitelijk onderbouwd met wetenschappelijke referenties;
[3] milieu.vvm.info/milieu-gevaar-en-perspectief/colofon;
[4] Enkele citaten:
“Zo stellen zowel Swart & Visschers als Vet & Katan dat biomassa-inzet de CO2-uitstoot verhoogt ten opzichte van fossiel. Ze staven dit met de CO2-uitstoot per eenheid energie gemeten ‘aan de schoorsteen’, ook al geven de bronnen die ze hiervoor raadplegen zelf aan dat voor verbranding plaatsvindt CO2 tijdens de groei wordt vastgelegd..”
“..De eigen mening dan maar maatgevend laten zijn?..” “Daar helpen brede systemische beschouwingen zoals die van PBL, het genuanceerde artikel van Natuur & Milieu, en de dito beschouwing over biobrandstoffen en negatieve emissies van Loes Knotter in onze ogen beter bij dan meer agenderende stukken, zoals die van Swart & Visschers als Vet & Katan, die vanuit een enkel perspectief of wereldbeeld worden geschreven. Reële dilemma’s in complexe problemen die om lastige afwegingen vragen, zijn helaas alleen met genuanceerde analyses aan te pakken”;