Door Fenna Swart

Op initiatief van Frans Timmermans in zijn recente rol als Eurocommissaris zet Brussel in op biomassa. Als lijsttrekker van GL/PvdA staat Timmermans voor de taak het einde van biomassa te bepleiten. Ongeloofwaardig, vindt Fenna Swart.

© ANP

Na bijna tien jaar Brussel verruilt Frans Timmermans zijn internationale carrière voor Nederlands lijsttrekkerschap. Bij zijn vertrek uit Brussel prezen velen zijn voortgang op Europese natuurdossiers en klimaatwetgeving. Dit laatste zou hem, als geen ander, geschikt maken als nieuwe leider van het groene geluid. Maar met zijn terugkeer naar de binnenlandse politiek, staat zijn geloofwaardigheid en daarmee het ’groene’ geluid op het spel. ’Dat je op een dag wakker wordt op de vloer met een tattoo op je gezicht en een tijger in de badkamer, we moet nu actie ondernemen’ – zo beschrijft Timmermans in 2017 zijn angstbeeld als politicus te eindigen.

Vertrouwen
Deze maand, bij aanvang van de verkiezingscampagne, stelt Timmermans dat vertrouwen in de burger het uitgangspunt moet zijn bij de overheid als voorwaarde voor vertrouwen in de overheid. Afgezet tegen Timmermans’ recente acties en Europese erfenis, zijn dat opmerkelijke woorden. Naast aandacht voor het klimaat richt Timmermans zich in Brussel op natuurwetgeving. Ambitieus en moedig, zo het lijkt. Maar zijn acties binnen de nieuwe Europese Richtlijn Hernieuwbare Energie dit jaar spreken andere taal. Biomassa moet namelijk, volgens Timmermans, gesubsidieerd onderdeel blijven hiervan. Niet lang hierna volgt de eerste draai. Na jarenlange ontkenning van gerapporteerde misstanden over kaalkap geeft Timmermans desgevraagd toe, in een overvolle zaal met Amsterdamse studenten, dat Baltische bossen gekapt worden voor houtpellets. Toch ook daarna blijft hij onverminderd doorgaan met aandrijven en zelfs uitbreiding van biomassa op de Europese agenda. Voorjaar vorig jaar promoot Timmermans een nieuw plan, genaamd REPowerEU. Russische fossiele brandstoffen moeten, volgens hem, vervangen worden met biomassa naast versnelde investeringen in wind en zon. Opnieuw frappante timing. De Europese milieucommissie heeft net aangegeven te twijfelen aan biomassa als klimaatoplossing en roept op tot tempering. Timmermans zet door. Onder druk van zijn promotieplan wordt biomassa begin dit jaar opnieuw opgenomen in de ’duurzame’ richtlijn. Effect hiervan is catastrofaal voor natuur én klimaat. Huidige schattingen laten sindsdien, tot minimaal 2040, gestage toename zien van gesubsidieerde biomassa. Meer dan ooit worden onder EU­regels bossen verbrand, op mondiaal niveau, in naam van het klimaat. En Timmermans’ Europese erfenis is voelbaar. Ook in Nederland. Vrijwel alle reguliere media (behalve De Telegraaf en PowNed/De Hofbar) en partijen (behalve PvdD) volgen kritiekloos de Brusselse biomassaretoriek: ’biomassa is duurzaam’. Maar Timmermans heeft nieuwe ambities en draait. In het verkiezingsprogramma van GL/PvdA staat dat er een eind moet komen aan biomassacentrales en geen nieuwe erbij.

Dialoog?
De burger zal zich tegen deze achtergrond afvragen hoe geloofwaardig de verkondigde transitie is en vooral, hoe groen hun leider. Het heeft weinig zin als Europese klimaatleider te verzuimen drie miljard bomen te planten én bosverbranding aan te jagen voor ’groene’ energie om daarna, als lijsttrekker, te praten over herstel van natuur en klimaat. Dus een dialoog? Ja! Maar dan wel mét tijger in de badkamer en de billen bloot. Groen beleid is hard nodig maar wel graag onder leiding van betrouwbare leiders, op basis van het echte verhaal.

Lees hier: https://www.telegraaf.nl/nieuws/1636674056/het-obstakel-voor-groen-is-timmermans-zelf